ای غم من مونس من شبها درازه
سوزم از این غم چه کنم که چاره سازه
گریه تو خنده تو پر از نیازه
این دل غم دیده من در سوز و سازه
سرد وخموش دل من
نامهربون دل تو
تا کی باید تنها باشه
این دل دیوونه من
مثل یه رسوای که دل آتش زده جان وتنم
من خونه ای سرد و خموشم
من مستم و من باده نوشم
بار غمت بر دل نشسته پیوند یاری ها گسسته
امشب چه گویم با دلم دیگر نمیایی برم
امشب چه گویم با دلم دیگر نمیایی برم