ای برده از یادم

باور کن جز عشق تو در سینه ندارم من
جز چشمان مست تو آیینه ندارم من
گر چه شکستی این دل سرمست عشقت
از تو خدا داند در دل کینه ندارم من
این رفتن تو چه بی خبر بود
تقدیر ما در دست سفر بودای برده از یادم
خواهم که همچون ابر بهاری
باران شادی بر من بباری ای داده بر بادم
باور کن جز عشق تو در سینه ندارم من
جز چشمان مست تو آیینه ندارم من
گر چه شکستی این دل سرمست عشقت
از تو خدا داند در دل کینه ندارم من
تو آن آرزو پردازی ، مست حسن و نازی ، شعر دلنوازی
همچو مرغک شب خوانم ، بی تو سرگردانم ، موج بی سامانم
باور کن جز عشق تو در سینه ندارم من
جز چشمان مست تو آیینه ندارم من
گر چه شکستی این دل سرمست عشقت
از تو خدا داند در دل کینه ندارم