غمگین چو پائیزم از من بگذر
شعری غم انگیزم از من بگذر
سرتا به پا عشقم دردم سوزم
بگذشته در آتش همچون روزم
غمگین چو پائیزم از من بگذر
شعری غم انگیزم از من بگذر
بگذار ای بی خبر بسوزم
چون شمعی تا سحر بسوزم
دیگر ای مه به حال خسته بگذارم
بگذر و با دل شکسته بگذارم
بگذر از من تا به سوز دل بسوزم
در غم این عشق بی حاصل بسوزم
بگذر تا در شرار من نسوزی
بی پروا در کنار من نسوزی
همچون شمعی به تیر شبها
میدانی عشق ما ثمر ندارد
غیر از غمها دلی دگر ندارد
بگذر زین قصه ی غم افزا