آخرین عشق


پوران

یارب نمی دانم چرا رفت از میان رسم وفا
در این زمانه دیگر دل سردم کجا
از شانه مهر و وفا یابد نشانه
با من بگو ای آشنا بیگانه ات بیند چرا
آن وعده ها کو؟
تا رفته ای زین آشیان
هر دم دل افسرده ام گیرد بهانه
باز آ که فریاد من بر آسمان می رود
بر گلشن حسن تو بیم خزان می رود
تویی تویی که آخرین عشق منی
تویی تویی که شمع هر انجمنی
به جای آن که بشکنی ساغر من
چرا دل شکسته ام می شکنی
کشتی منو از حسرت و پروا نکردی
از من مگر دیوانه تر پیدا نکردی