Zane Zemestoon

من زنم همزاد بارون
هم نژاد کوه و تیشه
طعمه شیرین یه آغوش
معنی درخت و ریشه
عطر من اگه بپیچه
ذهن شعرهام تازه میشه
اگه دستامو بکارن
سبز میشم تا همیشه
من زنم که روح عشقو میسپاره به سینه ی مرد
من زنم مرحم درد عاشق های شبگرد
تنم از جنس بهاره
تو شبای کهنه و سرد
تک درخت ایستاده
تو هجوم وحشی درد
اما تو عمق نگاهم
یه قبیله بی کسی هست
روی هر گوشه ی قلبم
زخم بی هم نفسی هست
من زنم زن زمستون
زن شعرای پریشون
رو تنم زخم یه غربت
تو چشام هوای بارون