Seyd Del

چه خوش صید دلم کردی
بنازمچشم مستت را
که کس مرغان وحشی را
از این خوش تر نمی گیرد
خدایا رحمی ای منعم
که درویش سر کویت
دری دیگر نمی داند
رهی دیگر نمی گیرد
گفتم غم تو دارمگفتا غمت سراید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر بر اید
گفتم که بر خیالتراه نظر ببندم
گفتا که شب رواست اواز راه دیگر اید
چه خوش صید دلم کردی
بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را
از این خوشتر نمی گیرد