Sar Mastam Jana

سرمستم جانا
از سودایت سرمستم
پا بستم ای مه
بر گیسویت تا هستم
گردون یارم
شادی کارم
که مهربان منی
امید جان منی
خندان رویم
ساغر جویم
که دل ستان منی
امید جان منی
رسیده از لب تو
باده ها به لبم
دمیده از رخ تو
روشنی به شبم
شمعی که بود در محفل من
دانی که تویی تو
ای راحت جان، نور دل من
دانی که تویی تو
امید جان منی
که مهربان منی
امید جان منی
که مهربان منی

با من همعهدی
همدردی
همرازی
دل را امیدی
آرامی
دمسازی

از من گر جان خواهی
با دلخواهت نستیزم
ریزم جان در پایت
وز سودایت نگریزم