Parastooye Mosafer

من از دیوونه مردم میگریزم به اون جایی که دل میگه بهشته
گریزونم من از مردم همیشه اینم از بازیای سرنوشته
دلم میخواد بریم اونجا من و تو که ما رو چشم نا محرم نبینه
به اون جایی که جز خورشید و مهتاب کسی دیگه مارو با هم نبینه

پنهون کنم از چشم حسودا تو رو که گوهری گمشده بودی
تو رو که چون پرستوی مسافر به قهر رفته به ناز آمده بودی

میخوام از چشم بد دورت کنم دور به اسفند دل و آتش سینه
میخوام پیش دو چشمونت بمیرم که راه و رسم عاشقی همینه
به من میگن تو رو دیوونه کرده کسی که چشم او سحره و جادو
اگه دیوونگی عشقه درسته که من دیوونه ام دیوونه او

پنهون کنم از چشم حسودا تو رو که گوهری گمشده بودی
تو رو که چون پرستوی مسافر به قهر رفته به ناز آمده بودی

Parastooye Mosafer from album: Scent of Yesterday 53