Omrist Sar Kouye To Mastane Neshastim

عمری سر کوی تو مستانه نشستیم جانا
یک دم به بر یار پریشان ننشستیم بازا
سرمایه ی هستی همه دیدار تو بودی مارا
تو راستی و دادیم ز کف مایه ی هستی یارا
پیمانه کشیدی پیمان بشکستی
ای گل ز چه باغی ای فتنه چه هستی
مهرت جستم جانم هستی
طاقت بردی در ها بستی
آن چهره ی دلارام تو ندیدن تا کی
آه از غم تمنای تو کشیدن تا کی
دوری از من یک تن تا چند
این بی مهری با من تا چند
بالای بلندت ترنجم کند ای گل
گیسوی کمندت برد از عاشق بیدل تحمل