Nago Na

منو از پشت دیوار صدا میکردی نگو نه
یه جور خوبی به من نگاه میکردی نگو نه
جای پای ما دو تا از تو کوچه پاک نمیشد
کوچه رو از اسمامون سیاه میکردی نگو نه
چه روزایی چه روزای خوبی داشتیم
کاش اونارو تو کوچه جا نمی ذاشتیم
زیر بارون میدیدم که دست تو چتر منه
آخه دوست نداشتی بارون به تنم دست بزنه
بازیمون بود بازی عروس دومادی نگو نه
به من انگشتر کاغذی میدادی نگو نه
چه روزایی چه روزای خوبی داشتیم
کاش اونارو تو کوچه جا نمی ذاشتیم
تو همون کوچه نه جای پای تو مونده نه من
بچه ها میخوان که مثل ما عروس دوماد بشن
اما من دوست ندارم عروسیشون سر بگیره
چون نمیخوام مثل من وقتی بزرگ شدن بگن:
چه روزایی چه روزای خوبی داشتیم
کاش اونارو تو کوچه جا نمی ذاشتیم