Mehr Doust

من ان نیم که دل از مهر دوست بردارم
وگر ز کینه دشمن به جان رسد کارم
نه روی رفتنم از خاک استان دوست
نه احتمال نشستن نه پای رفت دارم
نه او به چشم ارادت نظر به جانب ما
نمی کند گه من از ضعف نا پدیدارم
به عشق روی تو احرام می کند سعدی
همه جهان بدر ایند او به انکارم
کجا توانمت انکار دوستی کردن
که اب دیده گواهی دهد به اقرارم