Khate Sevom

من نه پیرم نه جوانم من نه پیدا نه نهانم
من نه گوشم نه زبانم من نه اینم و نه آنم
من نه از عالم هستی نه ز اوج و نه ز پستی
نه به هوشم نه به مستی چشم هوشیار جهانم
من نه از مردم خاکم نه پلیدم و نه پاکم
نبض میلاد و هلاکم در درهای زمانم
من نه غیرم و نه خویشم نه به خوابم نه پریشم
از کی ام من ز چه کیسم مانده ام تا که بدانم
بال سویش چو کشیدم سنگ زد من نپریدم
درد بامش بخریدم داغ پرواز به جانم
تا صدایش بشنیدم قفل او گشت کلیدم
غیر از اون هیچ ندیدم هم خود و هم همگانم