خانه ام ابریست در شب سرد زمستانی

خانه ام ابری ست
یكسره روی زمین ابری ست با آن

از فراز گردنه خرد و خراب و مست
باد می پیچد
یكسره دنیا خراب از اوست
و حواس من
آی نی زن كه تو را آوای نی برده ست دور از ره ،كجایی ؟

خانه ام ابری است اما
ابر بارانش گرفته ست

در خیال روزهای روشنم كز دست رفتندم
من به روی آفتابم
می برم در ساحت دریا نظاره

و همه دنیا خراب و خرد از باد است
و به ره ، نی زن كه دایم
می نوازد نی ، در این دنیای ابراندود
راه خود را دارد اندر پیش .