مترسک بوی دیروز ۴۷

باورم کن . من هنوز مترسک باغ جنونم
عمریه مسافری و من هنوز غرق سکونم
خیلی سخته که بدونم نمیخوام اینجا بمونم
داغ میوه های نارس . آتیش انداخته به جونم
دست تقدیر تو رو برده . سرنوشتمو میدونم
تو میدونی جون باغ و باغبون بسته به جونم
اون کلاغی که میگفتی اومده چشمامو برده
دکمه های پیرهنت رو به تن جاده سپرده
دیگه این دل گله ها . مرهم تنهایی من نیست
دل نبستن و نرفتن . دیگه دریایی شدن نیست
تو بدون باز تو سرم رویای پوشالی زیاده
رسم زندگی همینه . گاهی سخته گاهی ساده