وابستگی بوی دیروز ۴۴

زندگی برعکس میل باطنیت
خیلی از روزا مسیرش صاف نیست
گاهی ، میشینی و گریه میکنی
تو دلت میگی که این انصاف نیست
از مرور خاطراتت خسته و
در به در دنبال یه ، آرامشی
دوس ندارى که میون بودن و
حس تلخ سوختن ، آواره شی
توو دلت دنیایى از ناگفته هاس
تو نمیدنى به کى باید بگى
هرچقدرم که تحمل میکنى
کم نمیشه حسه این وابستگى
با خیال اینکه رورزى میرسه
با تو باشه روزتو سر میکنى
هرچى تو فکرت بیاد حتى دروغ
این دروغه خوبو باور میکنى
هی تصور میكنی دل داده ووو
از تو تا دستاش خیلی راه نیست
عمراین دلدادگی طولانیه
مثل روزای قدیم كوتاه نیست