منم این خسته دلِ درمانده
به تو بیگانه پناه آورده
منم آن از همه دنیا رانده
در رهم هستی خود گم کرده
از ته کوچه مرا میبینی
می شناسی اما در می بندی
شاید ای با غم من بیگانه
بر من از پنجره‏ای می خندی
با تو حرفی دارم
خسته‏ام، بیمارم
جز تو ای دور از من
از همه بیزارم
جز تو ای دور از من
از همه بیزارم
گریه کن، گریه نه بر من خنده

یاد من باش و دل غمگینم
پاکیم دیدی و رنجم دادی
من به چشم خودم این میبینم
خوبه دیروزی من در بگشا
که بگویم ز تو هم دل کندم
خسته از این همه دلتنگیها
بر تو و عشق و وفا می خندم
با تو حرفی دارم
خسته‏ام، بیمارم
زیر لب می گویم
از تو هم بیزارم
زیر لب می گویم
از تو هم بیزارم