مهتاب . ای مونس عاشقان
روشنایی آسمان . آه مهتاب...
ای چراغ آسمان
روشنی بخش جان
کو ماهم؟...
نزدت چه شبها با او در آنجا بودیم
فارغ ز دنیا . لبها به لبها بودیم
با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم
مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم
مهتاب . امشب که پیش توام
او رفته و من مانده ام . آه افسوس...
رفت و آن دوران گذشت
سر نهم بر کوه و دشت
از هجرش...
نزدت چه شبها با اون در آنجا بودیم
فارغ ز دنیا . لبها به لبها بودیم
با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم
مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم