قصهٔ ما یه سفر بود
یه سفر تا خود رویا
تا ته یک شب روشن
سفری تا خود فردا
یه طرف گریز از تو
یه طرف به تو رسیدن
دل سپردن به یه رویا
خواب دست تورو دیدن
قصه رو از نو شروع کن
من به آخرش رسیدم
من تو سادگی عشقت
هیبت دستامو دیدم
من می خوام ساده بمونم
تا تو عاشقم بمونی
تا تن خستهٔ من رو
تا ته شب بکشونی
واسه لمس کودکیهام
راه برگشتن من کوش؟
راهیم تا بی نهایت
تا کلید فتح جادو .
شب بی تو رفتن من
شب بی نبض ستاره است
وقت شعر از تو گذشتن
این یه آغاز دوباره است!