دلم انداره ی دنیا
غم دنیا تودلم
غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم
غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم
شب که از ره می رسه یکسره چادر می زنه
غم به اندازه ی تاریکی شب ها تو دلم
صدفم یک صدفه پاکی وبی مروارید
خالی ام دید، غم به وسعت دریا تو دلم
من نه رنجم نه هوس باز نه افسونگر و مست
چه کنم با طپش این همه حاشا تو دلم
یاورم دید، به جان آمده از واژه ی تن
نقش لبخند ،به لب های من اما تو دلم
دلم انداره ی دنیا
غم دنیا تودلم
غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم
غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم
در کنار تو صبوری نکنم اما هر
عاشقی درعشق تو شکیبا تو دلم
من سر و پا همه آشوب بهاران اما
بارش ابر زمستان تمنا تو دلم
من نه رنجم نه هوس باز نه افسونگر و مست
چه کنم با طپش این همه حاشا تو دلم
یاورم دید، به جان آمده از واژه ی تن
نقش لبخند به لب های من اما تو دلم
دلم انداره ی دنیا
غم دنیا تودلم
غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم
غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم