دست خودم نیست گاهی که نیستی دیوونه میشم
کنج اتاقم میمیرم اما آروم نمیشم
کجای گریه تنهام گذاشتی که بیقرارم
دست خودم نیست راه گریزی از تو ندارم
وقتی که نیستی دلگیرم از من
می پاشم از هم طاقت میارم
بگو کجا از یاد تو رفتم
چه کردی با من که آینه ها رو نمیشناسم
که از حضور خاطره های تو در هراسم
دست خودم نیست گاهی که نیستی دیوونه میشم
کنج اتاقم میمیرم اما آروم نمیشم
دست خودم نیست لگه به گریه به تو دچارم
اگه نشد که بگم به چشمات علاقه دارم
دست خودم نیست اگه هنوزم چشم انتظارم
بی تو از اینه از ما و مهتاب گلایه دارم
دست خودم نیست گاهی که نیستی دیوونه میشم
کنج اتاقم میمیرم اما آروم نمیشم
وقتی که نیستی دلگیرم از من
می پاشم از هم طاقت میارم
بگو کجا از یاد تو رفتم
چه کردی با من که آینه ها رو نمیشناسم
که از حضور خاطره های تو در هراسم
دست خودم نیست گاهی که نیستی دیوونه میشم
کنج اتاقم میمیرم اما آروم نمیشم