می دونستی که خاک ، فرش منه ،
رفتی نموندی
چرا بخت سپیدو ، به سیاهی نشوندی
می دونستی فقط ، تو رو دارم ،
رفتی نموندی
چرا مرغِ امیدو ، لز این خونه پروندی

می دونستی که خاک ، فرش منه ،
رفتی نموندی
چرا بخت سپیدو ، به سیاهی نشوندی
می دونستی فقط ، تو رو دارم ،
رفتی نموندی
چرا مرغِ امیدو ، لز این خونه پروندی

درویشم و دنیا ، واسم یه مشت خاکه
همه دار و ندارم ، فقط یه دل پاکه
درویشم و دنیا ، واسم یه مشت خاکه
همه دار و ندارم ، فقط یه دل پاکه

می دونستی که خاک ، فرش منه ،
رفتی نموندی
چرا بخت سپیدو ، به سیاهی نشوندی

درویش رو هر گلیم پاره ، شب رو سر می آره
قطره با یه دریا ، براش فرقی نداره
درویش رو هر گلیم پاره ، شب رو سر می آره
قطره با یه دریا ، براش فرقی نداره

می دونستی که خاک ، فرش منه ،
رفتی نموندی
چرا بخت سپیدو ، به سیاهی نشوندی
می دونستی فقط ، تو رو دارم ،
رفتی نموندی
چرا مرغِ امیدو ، لز این خونه پروندی